คิดถึงจังเลย ไม่ได้มาอัพที่บล็อกนี้นานมากแล้วเนอะ ตั้งแต่ 14 มกรา ตอนแรกก็คิดว่าคงไม่ได้มาอัพแล้วแหละ เพราะเรื่องนั้นไง แต่คิดถึงนี่หว่า เพราะว่ามันเป็นบล็อกแรกของเรา แล้วก็คิดว่าต่อไปนี้คงจะมาอัพแต่ที่นี่แหละมั้ง แล้วก็ที่ fc2 ก็คงทำด้วยแหละมั้ง ไม่รู้เว้ย ไม่แน่ก็อาจจะไม่มาอัพที่นี่ แต่ที่นี่มันส่วนตัวกว่ามั้ยอ่ะ? ไม่รู้ดิ อันนั้นคนญี่ปุ่นเข้ามาซะโห... เม้นไรไม่รู้อ่านไม่ออก รู้แต่ว่าเป็น blog ranking แค่นั้นแหละ

พึ่งเปิดคอมเล่นตอน 4 ทุ่มครึ่ง เนตเร็วได้ประมาณ 5 นาที มันช้าอีกแล้วอ่ะ อะไรวะ อุตส่าห์เปิดดึกแล้วนะ เมื่อคืนก็เล่นถึงตีสามครึ่ง ถ้าแม่รู้ต้องฆ่ากูแน่ๆ อ่ะ แต่ว่านอนตอนตีสี่ เนี่ยๆ เนตช้ามากเลย เหลือไฟล์โหลดอีก 6 อันแน่ะ (เก่า 3 ใหม่ 3) ก็กะว่าจะมาเปิดโหลดแล้วไปทำ ジャニーズJR.の誕生日のカレンダ～ มันไม่ใช่อะไรหรอก เป็นปฏิทินใสๆ ที่บ้านที่มีขายที่ไดโซอ่ะ แล้วทุกเดือนก็จะเขียนวันเกิดจูเนียร์ไว้ แล้วทีนี้ดองมาตั้งแต่เดือน 11 จนตอนนี้ นี่พึ่งเปลี่ยนไปเป็นของเดือน 4 เลย แล้วก็กะว่าทำไว้เลยดีกว่า เพราะว่ากูชอบลืมเปลี่ยนอยู่เรื่อยเลย ก็เลยทำไว้ก่อน ตอนนี้ทำถึงเดือน 11 แล้ว คนเกิดเยอะมาก ที่จริงต้องเยอะกว่านี้ อยากบอกว่าวันเกิดนิวส์จำได้แค่ 6 คนอ่ะ มะพี อุจจี้ เรียว โคะ มัตสึ ยูยะ อีก 2 คนลืม จำได้ลางๆ ขี้เกียจเปิดดูด้วย ขี้เกียจเดินออกไปตรงชั้นหนังสือ เพราะไม่รู้ว่าเมคังมันอยู่ส่วนไหน เหอะๆ ที่หัวเตียงพี่ก็มีของแถมที่มากะคาเลนดาร์ตอนปี 2004-2005 เพราะคาเลนดาร์ขายไปและ ไม่แน่ใจว่ามันมีป่าว น่าจะมีแหละมั้ง แต่ก็ขี้เกียจย้อนกลับไปทำอีกอยู่ดีอ่ะ แต่ตอนนี้เนตช้าจนน่ารำคาญแล้วเนี่ย

เออไดวันนี้เคาท์เตอร์เยอะจัง เหอะๆ กูเข้าเอง 3 เองนะ อีก 13 คนคือใครบ้างไม่รู้ แต่ไอ้คนที่เม้นนั่นใครวะ ใครอ่ะ ไม่รู้จริงๆ เลยนะ คิดว่าเป็นเพื่อนจูเนียร์แน่ๆ เพราะว่าถ้าเพื่อนในกลุ่มจะใช้แกเหรอ? มันผิดปกติเกินไป แต่ว่าตอนจบก็ใช้มึง เลยเดาไม่ได้เลย ถ้าเป็นเพื่อนจูเนียร์น่าจะเป็นปุ้ยนะ แต่ว่าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าใช่มันหรือเปล่า แต่ไม่ได้คุยกะมันนานแล้วอ่ะ จะว่าไปก็คิดถึงมันเหมือนกัน คิดถึงอ้อมด้วย พักนี้ไม่ได้คุยกันเลย ไม่ได้ไปเที่ยวกันเลยด้วย เสาร์นี้แม่ไม่ให้ออกด้วยอ่ะ อดไปดูพี่เอมเลย T^T

แล้วก็เรื่องขายซีดียังขายอยู่ป่าววะ ไม่เห็นมีคนสั่งเลย กูอ่ะไม่ขายก็เฉยๆ นะ เพราะว่าตอนนี้แม่ให้แล้วแน่ๆ 2000 หล่ะมั้ง แต่มันก็ยังไม่แน่ แต่เค้าพูดเหมือนว่าจะให้อ่ะ แต่ว่านะศานต์ยังไงก็เอามาก่อนแล้วกัน เผื่อแม่ไม่ให้ แล้วพี่กูก็มีประมาณ 2000 ใช่มั้ยวะ เพราะว่ามันบอกว่าไปเอาที่เพื่อน 1600 กูมี 500 เหอะๆๆๆ เยอะตรงไหนเนี่ย แต่คิดว่าคงพอจ่ายหล่ะมั้ง ก็ไปเอาวันที่ 26 ทีเดียวเลยถ้าได้อ่ะนะ เพราะไงๆ ก็ต้องออกอยู่แล้ว แล้วอีแนนรู้ยังวะ อีวรรณก็เรียนกะแนนแต่จะบอกหรือเปล่าไม่รู้ วันนี้มันโทรมาก็ลืมถาม ตอนนี้ไม่ค่อยมีอารมณ์จะคุยกับใครเลยอ่ะ ถ้าโทรมาแล้วเจอเสียงแบบเบื่อๆ ไม่ต้องแปลกใจ มันเหมือนว่าง่วงตลอดเวลา ทั้งที่นอนวันละตั้ง 10 ชม. ถ้ามีอารมณ์คุยก็คือว่าคุยนั่นแหละ ถ้าไม่มีอารมณ์ก็คุยได้เหมือนกัน แค่คิดเรื่องคุยไม่ออกก็แค่นั้นแหละ เมื่อวานเจอเบียร์ที่เรียนพิเศษ มันมาชวนคุย แต่กูพูดยังกะจะไล่มันกลับบ้าน เหอะๆ เบียร์ขอโทษนะเว้ย แต่ตอนนั้นกำลังง่วงเลย เพราะว่านั่งอ่านฟิคอย่างเมามันส์

เซ็งกะโซโล่คอนเดบิวจริงๆ นะ ชาตินี้จะได้ฟังมั้ย พาสเวิร์ดอะไรวะแม่ง!!! เดามันทุกอย่างแล้วไม่เห็นจะได้เลย แล้วก็เนตนี่จะเร็วได้แค่ 5 นาทีใช่มั้ย?

You're always just take me for granted!! I don't wanna be half-wilted person , do I? I have knowed but now I don't wanna be anymore! Holly shit!!! Now I'm surrender..

ต่อๆ ข้างบนพิมพ์ต่อ 4 ทุ่ม-ตี 1 ไม่ได้เล่นนะ ปิดๆ เปิดๆ นี่รอบสามแล้ว เนตเร็วขึ้นเยอะ โฮๆๆ ดีใจ เร็วได้แล้วเหรอมึง แต่ว่าไม่ได้เร็วเท่าเดิมหรอกนะ แต่ก็ดีขึ้นกว่าสองรอบที่ผ่านมา ต้องให้กูถ่างตารอ เกือบหลับแล้ว นอนทำไรวะจำไม่ได้ อ่อนั่งดูรูปจิน ทำเป็นฟูลสกรีนในมือถือ แบบว่าสวยมากเลยอ่ะ มันเต็มจอดีชอบ แล้วก็เปิดไว้อย่างนั้น มองเกือบหลับแน่ะ เหอะๆๆๆๆๆ แล้วก็ดูรูป............ ไปด้วย อืมนะ อยากได้มือถือใหม่อีกแล้ว รุ่นนั้น... สวยดี

อยากเปลี่ยนลุคไดจัง แต่..ไม่เอาอ่ะ พึ่งเปลี่ยนเมื่อวานเอง

โปรแกรมแอนตี้ไวรัสบ้านกูชื่อไรนะ? หายไปไหนอ่ะ เบลอหว่ะหาไม่เจอ หายไปไหน ชื่ออะไร??

เมื่อคนที่คุณพยายามแสดงให้เขาได้รับรู้ว่า คุณรักเขามากแค่ไหน
เห็นค่าในความรู้สึกดีๆ ที่คุณมีให้และเปิดใจให้คุณได้ "ก้าว" เข้าไปแล้ว
ขอให้คุณดูแลมันไว้ให้ดี ปฏิบัติกับเขาให้ "เหมือนเดิม"
แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ตาม

เพราะถ้าวันใดเขาได้สร้างกำแพงป้องกันความเจ็บปวด
ที่คุณเป็นคน "ทำ" ให้เขาขึ้นมาแล้ว
การที่คุณจะเข้าไปทำลายกำแพงนั้น
มันยากยิ่งกว่าการที่คุณได้มีโอกาสเข้าไปในใจเขามากมายนัก


จำเอาไว้ให้ดีนะ...



101 ครั้งที่อัพบล็อกนี้

ระบายเรื่องราวมากมายผ่านตัวหนังสือ....

จำเอาไว้ว่าถ้าแค้นแล้วจะฝังใจไปอีกนาน



ปิดบล็อกนี้อย่างเป็นทางการ ...


Kure~Jin

09.15 PM
14/01/2006 [Saturday]

ไม่มีเหตุผลอะไรมากมาย ถึงมีก็ไม่เคยคิดจะบอกอยู่แล้วว่าเพราะอะไร แต่เป็นการทำตามคำพูดตัวเองมากกว่า ตั้งแต่ก่อนจะเป็นแบบนี้ พอมาตอนนี้ก็ประจวบเหมาะพอดี คงไม่มีอะไรดีกว่านี้อีกแล้วหล่ะมั้ง

ภาษาญี่ปุ่น ภาษาที่กูไม่เคยคิดว่าตัวเองจะอ่านออก เขียนได้ แต่กูกลับทำสิ่งเหล่านี้ได้ เพราะแรงบันดาลใจจากจูเนียร์ ภาษาที่กลายมาเป็นความสามารถ ที่ถ้าพัฒนาอีกหน่อยก็คงเป็นความสามารถพิเศษได้ ภาษาที่ทุ่มเทให้มาตลอดเวลา 4 ปีที่ชอบจูเนียร์ ฮิรางานะ ตัวอักษรแบบที่กูอ่านได้คล่องมากที่สุด คาตาคานะ ตัวอักษรที่ใช้เวลาจำมากกว่าฮิรา แต่ก็จำได้ คันจิ ถึงจะอ่านได้ไม่มาก แต่ก็อ่านได้มากกว่าร้อยตัว ออกจะน่าภูมิใจ ทั้งที่ไม่เคยเสียเงินซักบาทเรียนภาษาญี่ปุ่น สิ่งที่กูภูมิใจนักหนา สิ่งที่กลายมาเป็นอะไรที่เป็นแค่เชื่อมกูกับโลกของจูเนียร์เข้าด้วยกัน สิ่งที่กูใช้พูดกับใครอีกคนเวลามีเรื่องอะไรที่ไม่ต้องการให้คนอื่นรับรู้ ตอนนี้กลับมีคนที่สามารถถึงจะน้อยกว่ามายุ่งย่าม กูไม่ต้องการให้ใครรับรู้ อย่าพยายามเลย เรื่องอะไรถ้าไม่ส่วนตัวมากนัก กูบอกเพื่อนได้ทุกคนเสมอแหละ แต่ถ้าเรื่องไหนไม่บอกก็คือกูบอกไม่ได้จริงๆ เข้าใจด้วย ไม่ว่าใครก็ตาม

ตอนนี้ก็มีอะไรมาทำให้ปวดหัวเล่นๆ อีกแล้ว เบื่อและเซ็งมากมาย สามคนที่ทำให้กูเป็นแบบนี้ พวกมึงเก่งมากเลยนะ แต่ว่าคนนึงตอนนี้คงเหมือนเดิม อีกคนก็ไม่รู้หว่ะ อีกคนก็คงไม่เหมือนเดิม แต่ว่าคนที่กูพูดถึงอยู่มันน่าเบื่อมากมาย เมื่อไหร่จะหาย เมื่อไหร่จะเลิก ไม่รู้ตัวเลยเหรอวะ ว่ากูเบื่อมึงที่เป็นแบบนี้ เมื่อไหร่วะที่จะเหมือนเดิม ทุกอย่าง ทุกคน รออยู่ แต่ไม่รู้เมื่อไหร่......

เปิดคอมตั้งใจจะหางานนะ แต่ว่า..รอก่อนแล้วกัน เหอะๆ

วันนี้กะเต็มที่ว่าจะตื่นสาย แล้วก็สมใจเพราะตื่นมาตอน 11 โมง ดูแดจังกึมทั้งวันเลย ก็สนุกดีนะ แต่ว่าตอนที่ดูนี่เคยดูแล้ว แบบว่าบางช่วงก็ดูแล้ว บางช่วงก็ไม่เคยเลย ทั้งๆ ที่อยู่แผ่นเดียวกัน ก็งงตัวเองเหมือนกัน จบเรื่องส่วนตัวดีกว่า

คือว่าเรื่องดรีมบอย จะไม่พูดถึงของหรอก แต่จะพูดถึงบรรยากาศภายในงานคราวนี้กันดีกว่า ได้ข่าวมาว่า

"แอบกิ๊กกันสุดตีน"

อย่างเรื่องจับมือตอนก่อนขอบคุณ จินบอกว่าอยากจับก็จับ เมะก็เลยเอามือจะไปจับ แต่ว่าจินทำเป็นไม่สนใจคุยกับคนอื่น เมะก็เลยเอื้อมมือไปจับจนได้ แล้วพอโค้งขอบคุณเสร็จก็ปล่อยมือ

จบข่าวแรก

แล้วทีนี้ในละครเวทีคราวนี้ก็มีเมดเลย์ที่มี She said อยู่ด้วย ปรากฏว่าจินทำเหมือนกับที่ทำกับคิ เพียงแต่เปลี่ยนคิเป็นเมะ แล้วเมะก็เล่นด้วยอีกนะ แบบว่าเอาหน้ามาใกล้ๆ กัน แบบว่าหน้าผากชนกันไปแล้ว คนดูก็กรี๊ดกร๊าดกันใหญ่ ทั้งที่เป็นการเสียมารยาทการดูละครเวที แบบว่านานแล้วที่สองคนนี้เค้าไม่เล่นกัน

จบข่าวที่สอง

อันนี้เด็ดสุด อยากเห็นมากๆ คือจำไม่ได้ว่าเพลงอะไร รู้แต่ว่าเมะเต้นตรงหน้าจิน แล้วแบบว่าแอ่นหน้า แอ่นหลัง ออกแนวที่เรารู้จักกันว่า "ยั่ว" แล้วจินก็มองด้วยสายตาหื่นๆ เอ็กซ์ๆ ทำไมไม่จับกดซะเลยวะ?

จบช่าว

แบบว่าอ๊ากดีใจมากๆ รักเราจะหวานชื่นอีกมั้ยน้า? เพราะนานแล้วที่มันพยายามไม่สร้างสัมพันธไมตรีที่ดีต่อกัน คือทำเหมือนไม่มีตัวตน ที่เห็นได้ชัดมากๆ ในโชเนนตอนปีที่แล้วมั้ง แบบว่าเย็นชากันสุดยอด ขึ้นคอนก็โคดเฉยเมย แต่คราวนี้เค้ารักกันแล้วเหรอ ทนไม่ได้แล้วหล่ะสิที่ต้องห่างเหินกัน

ว่าแล้วก็อยากดูไฟล์ แต่ว่าไม่มีอ่ะ เฮ้อ... แต่คิดว่าคงมีในเร็ววัน

เออเสาร์นี้ไปสยามอีกแล้ว กะว่าจะขึ้นไปดูของดรีมบอยที่ร้านหมี แต่จำทางไม่ค่อยได้แล้ว ก็ไปมาตั้งแต่เดือนเมษาแล้วนี่หว่า ตอนไปเอาแพมเฟตฮารุ กะว่าถ้ามีของอะไรก็จะซื้อเลยอ่ะนะ อยากได้มากๆ เฮ้อ... เริ่มอยากซื้อโปสเตอร์แล้ว แต่เหลือตังค์แค่ห้าร้อยเอง ก็เมื่อวานใช้ไปหกร้อยอ่ะ

แต่เดี๋ยวก็มีตังค์เยอะเองแหละ เหอะๆ หวังว่านะ

วันนี้โนรูป ขี้เกียจทำอ่ะ ไปดีกว่า หางานๆ

ไปซื้อมือถือมาแล้ว เหอะๆ เบอร์ใหม่ 071337131 ใช่มั้ยอ่ะ จำไม่ได้แล้ว เมื่อวานยังใช้ไม่ได้ แต่ตอนนี้ใช้ได้แล้ว มีตังค์ในมือถืออย่างอนาถ เพราะว่าลองเล่น wap ไปแล้ว ก็มันเล่นแบบ html ได้ใช่มั้ยหล่ะ ก็เลยทดสอบนิดนึง เหอะๆ อยากลบโปรแกรมที่พี่เค้าลงมาให้มากๆ อ่ะ เพราะว่าใช้จริงๆ ไม่กี่โปรแกรมเอง แต่ว่าเกมส์ไม่ลบหรอก แต่อันอื่นอยากลบอ่ะ มันเอาเพลงใส่มือถือไม่ได้ ความจำมันจะเต็มแล้ว เซ็งมากๆ เสียงเรียกเข้าเลยเป็น Kazamidori ไปแล้ว เพราะว่าขี้เกียจแปลงไฟล์เพลงอื่น อยากใช้ Triangle ด้วยอ่ะ แต่ว่าไว้ก่อนแล้วกัน ที่จริงที่คิดไว้คือ Care หว่ะ แต่ว่าขี้เกียจหาแผ่นโชเนนมาตัด มันเยอะมากๆ อ่ะตอนนี้ แผ่นเกินสองร้อยแผ่นแล้วแน่ๆ แล้วนี่ก็พึ่งโหลดเพลงในดรีมบอยมาฟัง แต่ยังไม่ได้ฟัง ถ้าชัดก็คงจะทำเป็นเสียงเรียกเข้าอ่ะนะ อยากใช้เพลงอื่นเหมือนกัน แต่มันมีเสียงกรี๊ด กลัวชาวบ้านเค้าตกใจ แบบว่ายังใช้อะไรไม่ค่อยเป็นเท่าไหร่เลยอ่ะ แต่ว่ามีเกมส์นึงเป็นเกมส์ที่กูชอบเล่นมากๆ ในเกมส์บอยอ่ะ มันมีด้วยอ่ะ ดีใจมากเลย เป็นแบบทรีดีด้วย เหอะๆ

วันนี้รู้ผลคะแนนอัจฉรากะเคมี อัจฉราได้แค่ 11 คะแนน ผ่านมาคะแนนเดียว คือคะแนนต่ำมากๆ อ่ะในห้อง ไม่แน่ใจว่ามีคนเกิน 15 หรือเปล่า อย่างนี้แหละนะ ข้อสอบหรืออะไร ยากฉิบๆ แล้วก็ลัดดาได้ 10 คะแนน เฉยๆ ไม่ได้ไม่พอใจ เพราะมันเต็ม 15 แล้วก็ไม่เสียใจ เพราะว่าตอนสอบก็มั่วไปเยอะ ตอนนี้ก็คือยังไม่ตกอะไรเลย แต่คิดว่าอาจจะตกบุษบา เพราะข้อเขียนผิดหมดเลย แต่ตอนนี้มองเห็นสัจธรรมอย่างนึง เพราะว่าเทอมนี้มันตกกันเยอะมาก อย่างตู่คือ เลขหลัก เลขเสริม ไทยหลัก อังกฤษหลัก เคมี ตกหมดเลย ผ่านแค่อัจฉรา (ยากกว่าวิชาอื่นเลยนะ..?) อีฝ้ายก็ตกเยอะ อุ้มงี้ตกตั้งหลายวิชา ก็เลยเริ่มปลงว่าตกก็ซ่อมได้แหละ

..ไม่ต้องทำแบบนี้ก็ได้นะ มันไม่จำเป็นหรอก ไม่ได้ทำให้รู้สึกสะเทือนใจเท่าไหร่ ก็แค่สงสัยแค่นั้นแหละ ถ้าไม่สนใจกันก็ไม่ต้องมองหน้ากันก็ได้ อยากไปไหนก็ไป เชิญเหอะ ไม่คิดจะรั้งไว้แล้ว แต่ว่านะ ก็ไม่มองมานานแล้วหนิ จงใจหล่ะสิ หรือจะบอกว่าบังเอิญ วันนี้ถ้ารู้ก่อน ก็จะไม่ทำหรอกนะ แต่เพราะว่าทำไปแล้ว จะให้ถอนคำพูด ก็ไม่ดี เพราะอย่างน้อยกูยังแคร์คนนั้นอยู่ อะไรนักหนา ไม่อยากอัพเป็นภาษาญี่ปุ่นแล้ว ไม่ได้เก่งเท่าไหร่หรอก ภาษาไทยนี่แหละ กูเบื่อนะเนี่ย ไม่รู้เรื่อง แต่ต้องมานั่งรับรู้เรื่องแบบนี้ มีอะไรก็พูดมาเลย อย่ามัวแต่ทำตัวเป็นเด็ก ไม่ดีหรอก กูเป็นคนแบบนี้ วันนึงจะอารมณ์ดี โห..รักมากๆ คนนี้ พออีกวันจะคิดว่าปล่อยมันไป เป็นบ่อยมากๆ ไหนๆ ตอนนี้อะไรๆ ก็เปลี่ยนไปแล้ว ปีใหม่ เปลี่ยนอะไรใหม่ๆ กับอีกคน ขอโทษนะ ไม่ได้ตั้งใจทำแบบนั้น แต่ว่าไม่รู้สิ แค่เห็นก็ไม่ต้องการแล้วหล่ะ ทั้งที่ไร้ซึ่งความผิดใดๆ ทั้งนั้น แต่กลับทำใจให้เหมือนเดิมไม่ได้ ไม่ได้เลย ความรู้สึกคน ลองมันเปลี่ยนไปแล้ว ยากนะที่จะเหมือนเดิม ดีนะที่ตอนนั้นอัพไดไม่พิมพ์ลงไป ไม่งั้นถ้าขืนได้แบบนั้นจริงๆ ก็ไม่รู้ว่าต้องการจริงๆ หรือเปล่า ก้ไม่รู้ว่าสิ่งนี้ที่เคยคิดว่าเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด มาถึงตอนนี้จะรู้สึกยังไงหากต้องเสียไป ถ้าเป็นเมื่อก่อนตอบได้ว่าต้องร้องไห้แน่ๆ แต่ตอนนี้..ไม่รู้สิ ถามความรู้สึกตัวเองก็ไร้คำตอบ ในเมื่อมันเฉยชาไปแล้ว ตายด้านไปแล้วกับสิ่งนี้ รู้นะว่าซักวันต้องเสียใจกับการกระทำแบบนี้ แต่ณ.วันนี้ มันช่วยให้สบายใจขึ้น จากความเครียดที่สะสมมาหลายวัน ทุกวันนี้ปวดหัวบ่อยเพราะอะไร ไมเกรนด้วยนะ ก็รู้สาเหตุ แต่ไม่อยากบอกใคร ไม่รู้นะว่าต่อไปมันจะเป็นยังไง...... ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสิ่งที่คิดไว้จะเป็นจริงหรือเปล่า ถ้าไม่หล่ะก็.........

ได้ระบายแล้วลงรูปดีกว่า จินหล่อมากๆ ของดรีมบอย ^^


โปสเตอร์


แพมเฟตรูปนี้หล่อมากๆ

รอปาล์มออนเอ็มจะทำงานอยู่ พรุ่งนี้ก็ต้องไปทำงานที่บ้านเปิ้ล ไปกันสามคนเพราะไนซ์ไม่ว่าง อีฟก็...ไปก็คงไม่ได้ช่วยอะไร ฉะนั้นให้มันอยู่บ้านไปนั่นแหละ เหอะๆ ไปทำสบู่ ดองมาหลายเดือนแล้วอ่ะ เมื่อกี้ไปเจอที่จินพิมพ์ลงในจอห์นนี่เว็บอ่ะ เอามาลง แล้วก็แปลให้ด้วย เพราะง่าย

あけましておめでとうございます!
今年の抱負は“自由”、“フリーダム”
仕事だけじゃなくて、
プライベートも充実させたいです
今年もよろしく。

สุขสันต์วันปีใหม่ครับ!
สิ่งที่อยากได้ในปีนี้คือ "อิสระ" "ฟรีดอม"
ไม่ใช่มีแค่เรื่องการงานอย่างเดียวเท่านั้น
แต่รวมไปถึงชีวิตส่วนตัวด้วย
ปีนี้ก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ

เอ้อ ที่จริงแปล Will be allright ผิดแหละ คำแรกไม่ได้แปลว่าทำไม แต่แปลว่าเกิดอะไรขึ้น รู้ตอนดูอิจิลิตโตะ ละครห่าอะไรวะ เศร้าโคดๆ ทำเอากูร้องไห้ไปเป็นลิตร สมชื่อจริงๆ 55+



あたしがするすべてのことで、すべてが、
より良くさらになりじゃない。
なぜによるあなたがそれ自体が缶が信じているで
あったならしないということであるか。
どこが君で古いですか?
あたしは、それが欲しいと思います。
あたしはそれが通った日にすべて同じことをしようとします。
でも、それはそうすることができじゃないね。
あたしは、あたしが知っている君が欲しいと思います。

どうした？

ตอนนี้ที่พิมพ์อยู่นี่สี่ทุ่มครึ่ง แต่ง่วงมากๆ เลย นอนไม่พอทุกวัน แต่มันก็ยังไม่พออยู่ดี เพราะว่าต้องตื่นไปร้านแม่เร็วด้วยอ่ะ อยากนอนแต่ก็นอนไม่ได้ อดทนไว้ๆ จะได้ได้มือถือ (เหอะๆ)

ตอนนี้ไม่เล่นเนตแหละ เพราะว่าโหลดละครไว้ เดี๋ยวช้า ถ้าคืนนี้ไม่เสร็จก็โหลดไม่ได้แล้ว เพราะไฟล์มันสี่วันแล้ว เค้าโหลดเสร็จกันแล้ว มันช้ามากๆ รู้งี้โหลดไว้ตั้งแต่เมื่อวานดีกว่า ไม่น่าปิดคอมเลยกู คิดผิดจริงๆ

วันนี้จัดงานปีใหม่ในห้อง กว่าจะไปก็ไปสถิตบ้านอีเปิ้ลก่อน เพราะว่าต้องมาซื้อส้มตำให้พวกมัน ก็ซื้อไป 8 ถุง ข้าวเหนียว 20 ถุง แล้วก็ไก่ย่างอีก 2 ตัว แบบว่า 500 เป๊ะๆ ไม่ขาดไม่เกิน แล้วก็กินกัน แบบว่าตอนที่กำลังจะลงไปนั่งอ่ะ มือไปโดนแก้วน้ำเขียวตัวเองหก แบบว่าหกใส่กระโปรงด้วยอ่ะ แล้วก็โดนอีบิวด้วย สะใจหว่ะ แล้วก็จะกินต่อ แต่ว่าอีแบดมานั่งข้างๆ เลยลุกแม่งเลย เห็นหน้ามันก็กินไม่ลง บอกว่ากินส้มตำปลาร้าไม่เป็น คือบ้านเกิดมึงอยู่ขอนแก่นไม่ใช่เหรอ ไม่เชื่อหว่ะ พวกในห้องก็นินทามันอย่างเมามันส์ เหอะๆ รัก 4/3 ที่เป็นแบบนี้จัง แต่พอมีเรื่องงานอะไร ความเห็นแก่ตัวก็จะแสดงออกมาให้เห็น .... เฮ้อ~

ซื้อมือถือรุ่นไหนดี? อยากได้ VS7 แม่งใหญ่โคดพ่อ แต่ว่าน่ารักดีอ่ะ ก็เลยหันมาสนใจ MX7 แต่ว่าไปอ่านข้อมูลจากเว็บต่างประเทศ เพราะเว็บไทยห่วยแตก ไม่ยอมลงรายละเอียดให้ครบ มันขนาดเท่ากัน จะบ้าตาย ตอนนี้เล็งๆ โนเกียอยู่ แต่ความจำเครื่องน้อยมากเลยอ่ะ อยากได้ N70 แต่ว่าแพงไป แม่ไม่ซื้อให้แน่ๆ เลือกไม่ถูกหว่ะ คิดไม่ตก... เหอะๆ จะเครียดทำไมวะกะแค่มือถือแค่นี้เอง

ขอพิมพ์เตือนความจำก่อน 7 ม.ค. มีซูเปอร์สตาร์ (อยากดูมากๆๆ) 8 ม.ค. ข้าวห่อไข่ 21 ม.ค. มายมาดอนน่า

เราลืมนึกอะไรไปอย่างหว่ะ ห่วงแต่ว่าดรีมบอยจะไม่มีตังค์ซื้อของ วันนี้เห็นรูปแคปซีเอ็ม Pride ก็คิดว่ามันอะไรวะ ตอนนี้รู้แล้ว คอนเคาท์ดาวน์อ่ะ แล้วเอ่อพัดมี 36 แบบ มีช็อปปิ้งแบ็คด้วย แต่ว่าเราคงไม่ซื้อพัดหรอก (มั้ง) ไม่มีตังค์อ่ะ แต่ว่า..เอาไงดีวะ ยังไงก็ไม่หมดหรอก ถ้าหล่อค่อยตามเก็บก็ได้วะ เหอะๆ


あたしには、君に言う1つの言葉　”ごめんね～"
あたしは君が恋しいですね～ ペー姉

อยากอัพ อัพไรก็ได้ อัพเยอะ ระบายเยอะๆ
เพราะตอนนี้ในหัวมันมีแต่อะไรไม่รู้เต็มไปหมด
ตีกันให้วุ่นเลย....ถ้าได้นอนก็คงดี
มองไปข้างๆ ก็เตียงกูเอง พิมพ์เสร็จจะไปนอนละ

หนังสือ ちゃお เดือน 2 อ่ะ เมื่อวานหาไม่ได้
กูโรคจิตป่ะ ไม่เซฟบอร์ดไทย ไม่นิยมอ่ะ
เข้าเว็บจิน ยังไม่ลง สงสัยเค้ายังไม่เล่น
พอวันนี้เจอ กูเจอกี่เว็บเนี่ย เห็นจนเอียน
เฮ้อ..จนบัดนี้ยังไม่รู้ชื่อหนังสือเล่มนั้นเลยอ่ะ
แต่จินหล่อชิบๆ อ่ะ น่ารักโคด คนไรวะ
นิโคล่าออกวันนี้ด้วยหนิ บอร์ดไทยยังไม่ลงเลย
จินน่ารักมากๆ อ่ะ หล่อมากๆ แล้วอย่างนี้
จะไม่ให้ซื้อของดรีมบอยได้ไง? ต้องไปจองๆ

มะกี้ไปโหวตให้ทักกี้มาไทยแหละ เหอะๆ
ทำไงถึงจะตามเรนทันวะ?? อยากเจออ่ะ
พูดถึงกี้นึกได้เลย กี้ออกดีวีดีชื่อวีนัสอ่ะ
แล้วออกสแตรปด้วย อยากได้หว่ะ อยากเห็น

เออดูปฏิทินปีหน้า ตอนอายุ 17 วันเกิดจะตรงวัน
ปี 49 วันเกิดศานต์วันเสาร์ เปิ้ลพฤหัส ต๋อมอาทิตย์
ปี 50 อีฟอังคาร กูเสาร์ ปาล์มอังคาร
ไนซ์จันทร์ วรรณอาทิตย์ ตรงเป๊ะๆ เลยอ่ะ ＾＾
กูว่างจัดอ่ะ ไม่มีไรจะทำ

ทำไงดีอยากระบายความเครียดให้ใครซักคนรู้
แต่คนๆ นั้นไม่เหมือนเดิมแล้วแหละมั้ง
ดูจากสายตาที่มอง ทำไมต้องมองแบบนั้น
นี่เป็นเพื่อนกันอยู่หรือเปล่า?
ทำไมถึงทำหน้าเย็นชาได้ขนาดนั้น
อีกคนก็เหมือนกัน ทำไมเป็นแบบนี้กันหมด
เหมือนเสแสร้งใส่กันเลย เป็นอะไรกัน
อีกคนก็เริ่มหายไปอีกแล้ว อะไรกันเนี่ย
วันนี้ไม่เจอหน้าเลยซักนิด ไปไหนนะ?
คนๆ นั้นที่เคยคิดว่าไว้ใจได้ ที่เคยคิดว่าสนิท
แต่พอถูกหักหลัง มันก็ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว
ไม่มีวันที่จะเหมือนเดิมได้อีกแล้ว
ในเมื่อความเชื่อใจมันน้อยลงไปมาก
ตอนนี้สิ่งที่บอก สิ่งที่ระบายให้ฟังน่ะ
ก็แค่ความคิดภายนอก ส่วนที่อยู่ข้างในน่ะ
ไม่ต้องรับรู้มันหรอก รู้ไว้แค่นั้นก็พอแล้ว
จะสร้างกำแพงขึ้นมา อาจจะบางๆ
แต่ยังไงมันก็คือกำแพงที่ถูกสร้าง

ส่วนคนๆ นั้น เพื่อนที่รักมากที่สุดน่ะ
วันนี้รู้สึกเหงาบ้างมั้ย รู้สึกบ้างหรือเปล่า
ตอนที่ถูกทิ้ง ที่ยืนอยู่คนเดียว รู้สึกยังไง
ไม่ได้ตั้งใจ แค่เดินตามอีกคนไปเท่านั้น
ก็ไม่คิดว่าอีกคนจะเดินตามมา ไม่ได้คิด
อีกคนก็ดันไม่อยู่ ก็เลยนั่งคนเดียว
เป็นยังไงบ้าง โกรธหล่ะสิ เหงาใช่มั้ย
แต่คนๆ นี้ก็ทำอะไรไม่ได้ซักอย่างเลย
ได้แต่นั่งดู รู้มั้ย? ว่ามองผ่านกระจก
เห็นกระจกมั้ย มองผ่านเงานั้น มองอยู่นาน
มองจนเกือบไม่รู้สึกตัว จนกระทั่งอีกคนเดินมา
ถึงได้เลิกมอง เพราะมีสายตาของบางคนมองมา
สิ่งที่กำลังเป็นอยู่เรียกว่าอะไร
เราไม่ได้ทะเลาะนะ ไม่มีใครผิดทั้งนั้น
เป็นแค่ความเข้าใจผิด แต่ก็ทำให้เกิดเรื่องบ้าๆ
รู้มั้ยว่าวันนี้ไม่กล้ามองหน้า ไม่กล้าพูดด้วย
ขนาดนั่งอยู่ข้างกันยังไม่มีซักคำที่หลุดออกมา
ทำไมต้องเงียบกันทั้งสองฝ่ายหล่ะ
วันนี้พอสอบเสร็จแต่ละวิชา จงใจหลบสินะ
จะเอาของมาให้อีกคน ก็จงใจเดินอีกทาง
ทั้งที่ทางที่เรานั่งอยู่ใกล้กว่าแท้ๆ
แต่จงใจเดินอ้อม มัน..ขนาดนั้นเลยเหรอไง

เครียดขนาดนี้จะปรึกษาใครได้
ในเมื่อทุกคนที่เคยมีกลับหายไปกันหมด
ไปไหนกัน รู้บ้างมั้ยว่าเรากลัว เราเหงา
ตอนนี้ก็เหงา รอบตัวเงียบสงัด ไม่มีเสียงอะไร
นอกจากเสียงคีย์บอร์ดที่กำลังกดอยู่นี่
คนในบ้านไปไหนกันหมด ไม่มีแม้แต่เสียงทีวี
เสียงวิทยุก็ไม่มี เสียงหมายังไม่มีเลย..

ก็รู้ว่าเจ็บกันทั้งสองฝ่าย แต่ทำไมถึงไม่มีใคร
ที่ยอมลดทิฐิก่อนหล่ะ ไม่มีใครยอมเอ่ยปาก
พอพูดด้วย กลับถูกมองแบบนั้นกลับมา
..............เจ็บ.............. รู้มั้ย

คนๆ นี้ไม่กล้าพอจะอธิบายอะไรทั้งนั้น
ได้แต่นั่งรอว่าเมื่อไหร่อีกคนจะมาเล่นเนต
จะเข้าไปอ่านบล็อก จะเข้าใจถูกซักที..
รอ..รอ แล้วก็รออยู่อย่างนี้

น้ำตาที่มันเหือดแห้งไปนานกำลังจะกลับมา
น้ำตาที่ไม่ได้ไหลมานานกำลังจะไหลอีกครั้ง

เกือบลืมบอก ย่อหน้าข้างบนทั้งหมด
..........ไม่ใช่มึง...........ปาล์ม


แล้วตอนนี้เข้าใจหรือยัง...ว่าไม่ใช่มึง?

P.s.
+ รู้อะไรมั้ย? เลข 9 กับเลข 4 คือเลขร้ายของญี่ปุ่น
+ เมื่อไหร่จะพูดกันนะ?

กูจะอธิบายประโยคซับซ้อนของไดคราวก่อนให้ฟังนะ

**

ไม่ต้องมาบอกกูหรอกว่ามึงจะทำอย่างนี้

หมายความว่า

เปิ้ลไม่ต้องมาบอกกูหรอกว่ามึงจะไม่ยุ่งกับอีฟ
ในเมื่อมึงก็ทำไม่ได้อยู่ดี งั้นไม่ต้องพูดเลยดีกว่า

มาบอกว่ากูจะไม่อย่างนู้นอย่างนี้

หมายความว่า

เปิ้ลมาบอกว่ากูไม่ยุ่งกับอีฟ ไม่สนใจอีฟ

เอาเข้าจริงก็ไม่เห็นเคยทำได้แม้แต่ครั้งเดียว
กูเห็นนะ พออีฟมาพูดด้วย
เปิ้ลก็ดีใจจะตายห่า คุยกันไม่หยุด

แต่พอแป๊บๆ ก็มาพูดประโยคเดิมๆ อีก

**


เข้าใจรึยัง?



แต่ที่แน่ๆ กูยังงงกับมึง


กูขึ้นแค่มึงฟังกูระบายบ่อยเรื่องคนๆ นั้น
แค่นี้ ที่เหลือไม่เกี่ยวกับมึงเลยซักนิด



อะไรของมึง.....


กูงง


มาพูดออกแนวด่ากูอีกนะ งงมากนะเนี่ย
ไดหน้านี้กูหมายถึงเปิ้ลๆๆๆๆ มึงเข้าใจมั้ย
กูไม่ได้หมายถึงมึง ไม่เกี่ยวกับมึงแม้แต่น้อย


ส่วนเรื่องของขวัญ...กูก็แอบหวังแบบนั้นอยู่
เพราะกูเกิดใกล้อีฟ ของขวัญเหมือนกันทุกปี
เออ..งงหว่ะว่าจะพูดอะไร


แต่ตอนนี้ขอกูไม่อ่านหนังสือก่อนได้มั้ย







เรื่องบางเรื่องที่มึงบอกว่าไม่อยากให้คนอื่นรู้
เรื่องย้ายโรงเรียนอ่ะ กูคิดว่าไนซ์รู้
มึงปรึกษาไนซ์ กูเลยปรึกษาศานต์
ไม่คิดว่ามันจะบอกคนอื่น
เพราะกูก็ไม่รู้ว่ามึงไม่อยากให้ใครรู้
กูผิดงั้นสิ? แค่ "ไม่รู้" เนี่ย
ตอนนั้นก็ทะเลาะกันอยู่ ให้กูโทรไปถามเหรอ
"ปาล์มเรื่องนี้กูพูดกับศานต์ได้มั้ย?"
แบบนี้เหรอ.. ใครทำได้วะ


รู้มั้ยกูอาจจะปิดบล็อกเร็วๆ นี้ก็ได้นะ..
ถ้ามีแล้วเกิดเรื่องแบบนี้ ไม่ต้องมีดีกว่ามั้ย

ไดก็ด้วย กูไม่ปิดเพราะอะไร เพราะใคร
ถ้าไม่ใช่เพราะมึง....




สิ่งที่สอนกูทุกครั้งเวลาทะเลาะกันคือ

"เชื่อใจ"

ที่ผ่านมากูเชื่อใจมึงมาตลอด
กูยอมรับกับการที่มึงไม่บอกกูบางเรื่อง
แต่กูบอกมึงทุกเรื่อง แม้แต่เรื่องพี่อ....
แล้วตอนนี้คืออะไร กูไม่เชื่อใจมึงตอนไหน
มึงต่างหาก...เชื่อใจกูหรือเปล่า?

คิดถึงจังเลย ไม่ได้มาอัพที่บล็อกนี้นานมากแล้วเนอะ ตั้งแต่ 14 มกรา ตอนแรกก็คิดว่าคงไม่ได้มาอัพแล้วแหละ เพราะเรื่องนั้นไง แต่คิดถึงนี่หว่า เพราะว่ามันเป็นบล็อกแรกของเรา แล้วก็คิดว่าต่อไปนี้คงจะมาอัพแต่ที่นี่แหละมั้ง แล้วก็ที่ fc2 ก็คงทำด้วยแหละมั้ง ไม่รู้เว้ย ไม่แน่ก็อาจจะไม่มาอัพที่นี่ แต่ที่นี่มันส่วนตัวกว่ามั้ยอ่ะ? ไม่รู้ดิ อันนั้นคนญี่ปุ่นเข้ามาซะโห... เม้นไรไม่รู้อ่านไม่ออก รู้แต่ว่าเป็น blog ranking แค่นั้นแหละ

พึ่งเปิดคอมเล่นตอน 4 ทุ่มครึ่ง เนตเร็วได้ประมาณ 5 นาที มันช้าอีกแล้วอ่ะ อะไรวะ อุตส่าห์เปิดดึกแล้วนะ เมื่อคืนก็เล่นถึงตีสามครึ่ง ถ้าแม่รู้ต้องฆ่ากูแน่ๆ อ่ะ แต่ว่านอนตอนตีสี่ เนี่ยๆ เนตช้ามากเลย เหลือไฟล์โหลดอีก 6 อันแน่ะ (เก่า 3 ใหม่ 3) ก็กะว่าจะมาเปิดโหลดแล้วไปทำ ジャニーズJR.の誕生日のカレンダ～ มันไม่ใช่อะไรหรอก เป็นปฏิทินใสๆ ที่บ้านที่มีขายที่ไดโซอ่ะ แล้วทุกเดือนก็จะเขียนวันเกิดจูเนียร์ไว้ แล้วทีนี้ดองมาตั้งแต่เดือน 11 จนตอนนี้ นี่พึ่งเปลี่ยนไปเป็นของเดือน 4 เลย แล้วก็กะว่าทำไว้เลยดีกว่า เพราะว่ากูชอบลืมเปลี่ยนอยู่เรื่อยเลย ก็เลยทำไว้ก่อน ตอนนี้ทำถึงเดือน 11 แล้ว คนเกิดเยอะมาก ที่จริงต้องเยอะกว่านี้ อยากบอกว่าวันเกิดนิวส์จำได้แค่ 6 คนอ่ะ มะพี อุจจี้ เรียว โคะ มัตสึ ยูยะ อีก 2 คนลืม จำได้ลางๆ ขี้เกียจเปิดดูด้วย ขี้เกียจเดินออกไปตรงชั้นหนังสือ เพราะไม่รู้ว่าเมคังมันอยู่ส่วนไหน เหอะๆ ที่หัวเตียงพี่ก็มีของแถมที่มากะคาเลนดาร์ตอนปี 2004-2005 เพราะคาเลนดาร์ขายไปและ ไม่แน่ใจว่ามันมีป่าว น่าจะมีแหละมั้ง แต่ก็ขี้เกียจย้อนกลับไปทำอีกอยู่ดีอ่ะ แต่ตอนนี้เนตช้าจนน่ารำคาญแล้วเนี่ย

เออไดวันนี้เคาท์เตอร์เยอะจัง เหอะๆ กูเข้าเอง 3 เองนะ อีก 13 คนคือใครบ้างไม่รู้ แต่ไอ้คนที่เม้นนั่นใครวะ ใครอ่ะ ไม่รู้จริงๆ เลยนะ คิดว่าเป็นเพื่อนจูเนียร์แน่ๆ เพราะว่าถ้าเพื่อนในกลุ่มจะใช้แกเหรอ? มันผิดปกติเกินไป แต่ว่าตอนจบก็ใช้มึง เลยเดาไม่ได้เลย ถ้าเป็นเพื่อนจูเนียร์น่าจะเป็นปุ้ยนะ แต่ว่าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าใช่มันหรือเปล่า แต่ไม่ได้คุยกะมันนานแล้วอ่ะ จะว่าไปก็คิดถึงมันเหมือนกัน คิดถึงอ้อมด้วย พักนี้ไม่ได้คุยกันเลย ไม่ได้ไปเที่ยวกันเลยด้วย เสาร์นี้แม่ไม่ให้ออกด้วยอ่ะ อดไปดูพี่เอมเลย T^T

แล้วก็เรื่องขายซีดียังขายอยู่ป่าววะ ไม่เห็นมีคนสั่งเลย กูอ่ะไม่ขายก็เฉยๆ นะ เพราะว่าตอนนี้แม่ให้แล้วแน่ๆ 2000 หล่ะมั้ง แต่มันก็ยังไม่แน่ แต่เค้าพูดเหมือนว่าจะให้อ่ะ แต่ว่านะศานต์ยังไงก็เอามาก่อนแล้วกัน เผื่อแม่ไม่ให้ แล้วพี่กูก็มีประมาณ 2000 ใช่มั้ยวะ เพราะว่ามันบอกว่าไปเอาที่เพื่อน 1600 กูมี 500 เหอะๆๆๆ เยอะตรงไหนเนี่ย แต่คิดว่าคงพอจ่ายหล่ะมั้ง ก็ไปเอาวันที่ 26 ทีเดียวเลยถ้าได้อ่ะนะ เพราะไงๆ ก็ต้องออกอยู่แล้ว แล้วอีแนนรู้ยังวะ อีวรรณก็เรียนกะแนนแต่จะบอกหรือเปล่าไม่รู้ วันนี้มันโทรมาก็ลืมถาม ตอนนี้ไม่ค่อยมีอารมณ์จะคุยกับใครเลยอ่ะ ถ้าโทรมาแล้วเจอเสียงแบบเบื่อๆ ไม่ต้องแปลกใจ มันเหมือนว่าง่วงตลอดเวลา ทั้งที่นอนวันละตั้ง 10 ชม. ถ้ามีอารมณ์คุยก็คือว่าคุยนั่นแหละ ถ้าไม่มีอารมณ์ก็คุยได้เหมือนกัน แค่คิดเรื่องคุยไม่ออกก็แค่นั้นแหละ เมื่อวานเจอเบียร์ที่เรียนพิเศษ มันมาชวนคุย แต่กูพูดยังกะจะไล่มันกลับบ้าน เหอะๆ เบียร์ขอโทษนะเว้ย แต่ตอนนั้นกำลังง่วงเลย เพราะว่านั่งอ่านฟิคอย่างเมามันส์

เซ็งกะโซโล่คอนเดบิวจริงๆ นะ ชาตินี้จะได้ฟังมั้ย พาสเวิร์ดอะไรวะแม่ง!!! เดามันทุกอย่างแล้วไม่เห็นจะได้เลย แล้วก็เนตนี่จะเร็วได้แค่ 5 นาทีใช่มั้ย?

You're always just take me for granted!! I don't wanna be half-wilted person , do I? I have knowed but now I don't wanna be anymore! Holly shit!!! Now I'm surrender..

ต่อๆ ข้างบนพิมพ์ต่อ 4 ทุ่ม-ตี 1 ไม่ได้เล่นนะ ปิดๆ เปิดๆ นี่รอบสามแล้ว เนตเร็วขึ้นเยอะ โฮๆๆ ดีใจ เร็วได้แล้วเหรอมึง แต่ว่าไม่ได้เร็วเท่าเดิมหรอกนะ แต่ก็ดีขึ้นกว่าสองรอบที่ผ่านมา ต้องให้กูถ่างตารอ เกือบหลับแล้ว นอนทำไรวะจำไม่ได้ อ่อนั่งดูรูปจิน ทำเป็นฟูลสกรีนในมือถือ แบบว่าสวยมากเลยอ่ะ มันเต็มจอดีชอบ แล้วก็เปิดไว้อย่างนั้น มองเกือบหลับแน่ะ เหอะๆๆๆๆๆ แล้วก็ดูรูป............ ไปด้วย อืมนะ อยากได้มือถือใหม่อีกแล้ว รุ่นนั้น... สวยดี

อยากเปลี่ยนลุคไดจัง แต่..ไม่เอาอ่ะ พึ่งเปลี่ยนเมื่อวานเอง

โปรแกรมแอนตี้ไวรัสบ้านกูชื่อไรนะ? หายไปไหนอ่ะ เบลอหว่ะหาไม่เจอ หายไปไหน ชื่ออะไร??

เมื่อคนที่คุณพยายามแสดงให้เขาได้รับรู้ว่า คุณรักเขามากแค่ไหน
เห็นค่าในความรู้สึกดีๆ ที่คุณมีให้และเปิดใจให้คุณได้ "ก้าว" เข้าไปแล้ว
ขอให้คุณดูแลมันไว้ให้ดี ปฏิบัติกับเขาให้ "เหมือนเดิม"
แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ตาม

เพราะถ้าวันใดเขาได้สร้างกำแพงป้องกันความเจ็บปวด
ที่คุณเป็นคน "ทำ" ให้เขาขึ้นมาแล้ว
การที่คุณจะเข้าไปทำลายกำแพงนั้น
มันยากยิ่งกว่าการที่คุณได้มีโอกาสเข้าไปในใจเขามากมายนัก


จำเอาไว้ให้ดีนะ...



101 ครั้งที่อัพบล็อกนี้

ระบายเรื่องราวมากมายผ่านตัวหนังสือ....

จำเอาไว้ว่าถ้าแค้นแล้วจะฝังใจไปอีกนาน



ปิดบล็อกนี้อย่างเป็นทางการ ...


Kure~Jin

09.15 PM
14/01/2006 [Saturday]

ไม่มีเหตุผลอะไรมากมาย ถึงมีก็ไม่เคยคิดจะบอกอยู่แล้วว่าเพราะอะไร แต่เป็นการทำตามคำพูดตัวเองมากกว่า ตั้งแต่ก่อนจะเป็นแบบนี้ พอมาตอนนี้ก็ประจวบเหมาะพอดี คงไม่มีอะไรดีกว่านี้อีกแล้วหล่ะมั้ง

ภาษาญี่ปุ่น ภาษาที่กูไม่เคยคิดว่าตัวเองจะอ่านออก เขียนได้ แต่กูกลับทำสิ่งเหล่านี้ได้ เพราะแรงบันดาลใจจากจูเนียร์ ภาษาที่กลายมาเป็นความสามารถ ที่ถ้าพัฒนาอีกหน่อยก็คงเป็นความสามารถพิเศษได้ ภาษาที่ทุ่มเทให้มาตลอดเวลา 4 ปีที่ชอบจูเนียร์ ฮิรางานะ ตัวอักษรแบบที่กูอ่านได้คล่องมากที่สุด คาตาคานะ ตัวอักษรที่ใช้เวลาจำมากกว่าฮิรา แต่ก็จำได้ คันจิ ถึงจะอ่านได้ไม่มาก แต่ก็อ่านได้มากกว่าร้อยตัว ออกจะน่าภูมิใจ ทั้งที่ไม่เคยเสียเงินซักบาทเรียนภาษาญี่ปุ่น สิ่งที่กูภูมิใจนักหนา สิ่งที่กลายมาเป็นอะไรที่เป็นแค่เชื่อมกูกับโลกของจูเนียร์เข้าด้วยกัน สิ่งที่กูใช้พูดกับใครอีกคนเวลามีเรื่องอะไรที่ไม่ต้องการให้คนอื่นรับรู้ ตอนนี้กลับมีคนที่สามารถถึงจะน้อยกว่ามายุ่งย่าม กูไม่ต้องการให้ใครรับรู้ อย่าพยายามเลย เรื่องอะไรถ้าไม่ส่วนตัวมากนัก กูบอกเพื่อนได้ทุกคนเสมอแหละ แต่ถ้าเรื่องไหนไม่บอกก็คือกูบอกไม่ได้จริงๆ เข้าใจด้วย ไม่ว่าใครก็ตาม

ตอนนี้ก็มีอะไรมาทำให้ปวดหัวเล่นๆ อีกแล้ว เบื่อและเซ็งมากมาย สามคนที่ทำให้กูเป็นแบบนี้ พวกมึงเก่งมากเลยนะ แต่ว่าคนนึงตอนนี้คงเหมือนเดิม อีกคนก็ไม่รู้หว่ะ อีกคนก็คงไม่เหมือนเดิม แต่ว่าคนที่กูพูดถึงอยู่มันน่าเบื่อมากมาย เมื่อไหร่จะหาย เมื่อไหร่จะเลิก ไม่รู้ตัวเลยเหรอวะ ว่ากูเบื่อมึงที่เป็นแบบนี้ เมื่อไหร่วะที่จะเหมือนเดิม ทุกอย่าง ทุกคน รออยู่ แต่ไม่รู้เมื่อไหร่......

เปิดคอมตั้งใจจะหางานนะ แต่ว่า..รอก่อนแล้วกัน เหอะๆ

วันนี้กะเต็มที่ว่าจะตื่นสาย แล้วก็สมใจเพราะตื่นมาตอน 11 โมง ดูแดจังกึมทั้งวันเลย ก็สนุกดีนะ แต่ว่าตอนที่ดูนี่เคยดูแล้ว แบบว่าบางช่วงก็ดูแล้ว บางช่วงก็ไม่เคยเลย ทั้งๆ ที่อยู่แผ่นเดียวกัน ก็งงตัวเองเหมือนกัน จบเรื่องส่วนตัวดีกว่า

คือว่าเรื่องดรีมบอย จะไม่พูดถึงของหรอก แต่จะพูดถึงบรรยากาศภายในงานคราวนี้กันดีกว่า ได้ข่าวมาว่า

"แอบกิ๊กกันสุดตีน"

อย่างเรื่องจับมือตอนก่อนขอบคุณ จินบอกว่าอยากจับก็จับ เมะก็เลยเอามือจะไปจับ แต่ว่าจินทำเป็นไม่สนใจคุยกับคนอื่น เมะก็เลยเอื้อมมือไปจับจนได้ แล้วพอโค้งขอบคุณเสร็จก็ปล่อยมือ

จบข่าวแรก

แล้วทีนี้ในละครเวทีคราวนี้ก็มีเมดเลย์ที่มี She said อยู่ด้วย ปรากฏว่าจินทำเหมือนกับที่ทำกับคิ เพียงแต่เปลี่ยนคิเป็นเมะ แล้วเมะก็เล่นด้วยอีกนะ แบบว่าเอาหน้ามาใกล้ๆ กัน แบบว่าหน้าผากชนกันไปแล้ว คนดูก็กรี๊ดกร๊าดกันใหญ่ ทั้งที่เป็นการเสียมารยาทการดูละครเวที แบบว่านานแล้วที่สองคนนี้เค้าไม่เล่นกัน

จบข่าวที่สอง

อันนี้เด็ดสุด อยากเห็นมากๆ คือจำไม่ได้ว่าเพลงอะไร รู้แต่ว่าเมะเต้นตรงหน้าจิน แล้วแบบว่าแอ่นหน้า แอ่นหลัง ออกแนวที่เรารู้จักกันว่า "ยั่ว" แล้วจินก็มองด้วยสายตาหื่นๆ เอ็กซ์ๆ ทำไมไม่จับกดซะเลยวะ?

จบช่าว

แบบว่าอ๊ากดีใจมากๆ รักเราจะหวานชื่นอีกมั้ยน้า? เพราะนานแล้วที่มันพยายามไม่สร้างสัมพันธไมตรีที่ดีต่อกัน คือทำเหมือนไม่มีตัวตน ที่เห็นได้ชัดมากๆ ในโชเนนตอนปีที่แล้วมั้ง แบบว่าเย็นชากันสุดยอด ขึ้นคอนก็โคดเฉยเมย แต่คราวนี้เค้ารักกันแล้วเหรอ ทนไม่ได้แล้วหล่ะสิที่ต้องห่างเหินกัน

ว่าแล้วก็อยากดูไฟล์ แต่ว่าไม่มีอ่ะ เฮ้อ... แต่คิดว่าคงมีในเร็ววัน

เออเสาร์นี้ไปสยามอีกแล้ว กะว่าจะขึ้นไปดูของดรีมบอยที่ร้านหมี แต่จำทางไม่ค่อยได้แล้ว ก็ไปมาตั้งแต่เดือนเมษาแล้วนี่หว่า ตอนไปเอาแพมเฟตฮารุ กะว่าถ้ามีของอะไรก็จะซื้อเลยอ่ะนะ อยากได้มากๆ เฮ้อ... เริ่มอยากซื้อโปสเตอร์แล้ว แต่เหลือตังค์แค่ห้าร้อยเอง ก็เมื่อวานใช้ไปหกร้อยอ่ะ

แต่เดี๋ยวก็มีตังค์เยอะเองแหละ เหอะๆ หวังว่านะ

วันนี้โนรูป ขี้เกียจทำอ่ะ ไปดีกว่า หางานๆ

ไปซื้อมือถือมาแล้ว เหอะๆ เบอร์ใหม่ 071337131 ใช่มั้ยอ่ะ จำไม่ได้แล้ว เมื่อวานยังใช้ไม่ได้ แต่ตอนนี้ใช้ได้แล้ว มีตังค์ในมือถืออย่างอนาถ เพราะว่าลองเล่น wap ไปแล้ว ก็มันเล่นแบบ html ได้ใช่มั้ยหล่ะ ก็เลยทดสอบนิดนึง เหอะๆ อยากลบโปรแกรมที่พี่เค้าลงมาให้มากๆ อ่ะ เพราะว่าใช้จริงๆ ไม่กี่โปรแกรมเอง แต่ว่าเกมส์ไม่ลบหรอก แต่อันอื่นอยากลบอ่ะ มันเอาเพลงใส่มือถือไม่ได้ ความจำมันจะเต็มแล้ว เซ็งมากๆ เสียงเรียกเข้าเลยเป็น Kazamidori ไปแล้ว เพราะว่าขี้เกียจแปลงไฟล์เพลงอื่น อยากใช้ Triangle ด้วยอ่ะ แต่ว่าไว้ก่อนแล้วกัน ที่จริงที่คิดไว้คือ Care หว่ะ แต่ว่าขี้เกียจหาแผ่นโชเนนมาตัด มันเยอะมากๆ อ่ะตอนนี้ แผ่นเกินสองร้อยแผ่นแล้วแน่ๆ แล้วนี่ก็พึ่งโหลดเพลงในดรีมบอยมาฟัง แต่ยังไม่ได้ฟัง ถ้าชัดก็คงจะทำเป็นเสียงเรียกเข้าอ่ะนะ อยากใช้เพลงอื่นเหมือนกัน แต่มันมีเสียงกรี๊ด กลัวชาวบ้านเค้าตกใจ แบบว่ายังใช้อะไรไม่ค่อยเป็นเท่าไหร่เลยอ่ะ แต่ว่ามีเกมส์นึงเป็นเกมส์ที่กูชอบเล่นมากๆ ในเกมส์บอยอ่ะ มันมีด้วยอ่ะ ดีใจมากเลย เป็นแบบทรีดีด้วย เหอะๆ

วันนี้รู้ผลคะแนนอัจฉรากะเคมี อัจฉราได้แค่ 11 คะแนน ผ่านมาคะแนนเดียว คือคะแนนต่ำมากๆ อ่ะในห้อง ไม่แน่ใจว่ามีคนเกิน 15 หรือเปล่า อย่างนี้แหละนะ ข้อสอบหรืออะไร ยากฉิบๆ แล้วก็ลัดดาได้ 10 คะแนน เฉยๆ ไม่ได้ไม่พอใจ เพราะมันเต็ม 15 แล้วก็ไม่เสียใจ เพราะว่าตอนสอบก็มั่วไปเยอะ ตอนนี้ก็คือยังไม่ตกอะไรเลย แต่คิดว่าอาจจะตกบุษบา เพราะข้อเขียนผิดหมดเลย แต่ตอนนี้มองเห็นสัจธรรมอย่างนึง เพราะว่าเทอมนี้มันตกกันเยอะมาก อย่างตู่คือ เลขหลัก เลขเสริม ไทยหลัก อังกฤษหลัก เคมี ตกหมดเลย ผ่านแค่อัจฉรา (ยากกว่าวิชาอื่นเลยนะ..?) อีฝ้ายก็ตกเยอะ อุ้มงี้ตกตั้งหลายวิชา ก็เลยเริ่มปลงว่าตกก็ซ่อมได้แหละ

..ไม่ต้องทำแบบนี้ก็ได้นะ มันไม่จำเป็นหรอก ไม่ได้ทำให้รู้สึกสะเทือนใจเท่าไหร่ ก็แค่สงสัยแค่นั้นแหละ ถ้าไม่สนใจกันก็ไม่ต้องมองหน้ากันก็ได้ อยากไปไหนก็ไป เชิญเหอะ ไม่คิดจะรั้งไว้แล้ว แต่ว่านะ ก็ไม่มองมานานแล้วหนิ จงใจหล่ะสิ หรือจะบอกว่าบังเอิญ วันนี้ถ้ารู้ก่อน ก็จะไม่ทำหรอกนะ แต่เพราะว่าทำไปแล้ว จะให้ถอนคำพูด ก็ไม่ดี เพราะอย่างน้อยกูยังแคร์คนนั้นอยู่ อะไรนักหนา ไม่อยากอัพเป็นภาษาญี่ปุ่นแล้ว ไม่ได้เก่งเท่าไหร่หรอก ภาษาไทยนี่แหละ กูเบื่อนะเนี่ย ไม่รู้เรื่อง แต่ต้องมานั่งรับรู้เรื่องแบบนี้ มีอะไรก็พูดมาเลย อย่ามัวแต่ทำตัวเป็นเด็ก ไม่ดีหรอก กูเป็นคนแบบนี้ วันนึงจะอารมณ์ดี โห..รักมากๆ คนนี้ พออีกวันจะคิดว่าปล่อยมันไป เป็นบ่อยมากๆ ไหนๆ ตอนนี้อะไรๆ ก็เปลี่ยนไปแล้ว ปีใหม่ เปลี่ยนอะไรใหม่ๆ กับอีกคน ขอโทษนะ ไม่ได้ตั้งใจทำแบบนั้น แต่ว่าไม่รู้สิ แค่เห็นก็ไม่ต้องการแล้วหล่ะ ทั้งที่ไร้ซึ่งความผิดใดๆ ทั้งนั้น แต่กลับทำใจให้เหมือนเดิมไม่ได้ ไม่ได้เลย ความรู้สึกคน ลองมันเปลี่ยนไปแล้ว ยากนะที่จะเหมือนเดิม ดีนะที่ตอนนั้นอัพไดไม่พิมพ์ลงไป ไม่งั้นถ้าขืนได้แบบนั้นจริงๆ ก็ไม่รู้ว่าต้องการจริงๆ หรือเปล่า ก้ไม่รู้ว่าสิ่งนี้ที่เคยคิดว่าเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด มาถึงตอนนี้จะรู้สึกยังไงหากต้องเสียไป ถ้าเป็นเมื่อก่อนตอบได้ว่าต้องร้องไห้แน่ๆ แต่ตอนนี้..ไม่รู้สิ ถามความรู้สึกตัวเองก็ไร้คำตอบ ในเมื่อมันเฉยชาไปแล้ว ตายด้านไปแล้วกับสิ่งนี้ รู้นะว่าซักวันต้องเสียใจกับการกระทำแบบนี้ แต่ณ.วันนี้ มันช่วยให้สบายใจขึ้น จากความเครียดที่สะสมมาหลายวัน ทุกวันนี้ปวดหัวบ่อยเพราะอะไร ไมเกรนด้วยนะ ก็รู้สาเหตุ แต่ไม่อยากบอกใคร ไม่รู้นะว่าต่อไปมันจะเป็นยังไง...... ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสิ่งที่คิดไว้จะเป็นจริงหรือเปล่า ถ้าไม่หล่ะก็.........

ได้ระบายแล้วลงรูปดีกว่า จินหล่อมากๆ ของดรีมบอย ^^


โปสเตอร์


แพมเฟตรูปนี้หล่อมากๆ

รอปาล์มออนเอ็มจะทำงานอยู่ พรุ่งนี้ก็ต้องไปทำงานที่บ้านเปิ้ล ไปกันสามคนเพราะไนซ์ไม่ว่าง อีฟก็...ไปก็คงไม่ได้ช่วยอะไร ฉะนั้นให้มันอยู่บ้านไปนั่นแหละ เหอะๆ ไปทำสบู่ ดองมาหลายเดือนแล้วอ่ะ เมื่อกี้ไปเจอที่จินพิมพ์ลงในจอห์นนี่เว็บอ่ะ เอามาลง แล้วก็แปลให้ด้วย เพราะง่าย

あけましておめでとうございます!
今年の抱負は“自由”、“フリーダム”
仕事だけじゃなくて、
プライベートも充実させたいです
今年もよろしく。

สุขสันต์วันปีใหม่ครับ!
สิ่งที่อยากได้ในปีนี้คือ "อิสระ" "ฟรีดอม"
ไม่ใช่มีแค่เรื่องการงานอย่างเดียวเท่านั้น
แต่รวมไปถึงชีวิตส่วนตัวด้วย
ปีนี้ก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ

เอ้อ ที่จริงแปล Will be allright ผิดแหละ คำแรกไม่ได้แปลว่าทำไม แต่แปลว่าเกิดอะไรขึ้น รู้ตอนดูอิจิลิตโตะ ละครห่าอะไรวะ เศร้าโคดๆ ทำเอากูร้องไห้ไปเป็นลิตร สมชื่อจริงๆ 55+



あたしがするすべてのことで、すべてが、
より良くさらになりじゃない。
なぜによるあなたがそれ自体が缶が信じているで
あったならしないということであるか。
どこが君で古いですか?
あたしは、それが欲しいと思います。
あたしはそれが通った日にすべて同じことをしようとします。
でも、それはそうすることができじゃないね。
あたしは、あたしが知っている君が欲しいと思います。

どうした？

ตอนนี้ที่พิมพ์อยู่นี่สี่ทุ่มครึ่ง แต่ง่วงมากๆ เลย นอนไม่พอทุกวัน แต่มันก็ยังไม่พออยู่ดี เพราะว่าต้องตื่นไปร้านแม่เร็วด้วยอ่ะ อยากนอนแต่ก็นอนไม่ได้ อดทนไว้ๆ จะได้ได้มือถือ (เหอะๆ)

ตอนนี้ไม่เล่นเนตแหละ เพราะว่าโหลดละครไว้ เดี๋ยวช้า ถ้าคืนนี้ไม่เสร็จก็โหลดไม่ได้แล้ว เพราะไฟล์มันสี่วันแล้ว เค้าโหลดเสร็จกันแล้ว มันช้ามากๆ รู้งี้โหลดไว้ตั้งแต่เมื่อวานดีกว่า ไม่น่าปิดคอมเลยกู คิดผิดจริงๆ

วันนี้จัดงานปีใหม่ในห้อง กว่าจะไปก็ไปสถิตบ้านอีเปิ้ลก่อน เพราะว่าต้องมาซื้อส้มตำให้พวกมัน ก็ซื้อไป 8 ถุง ข้าวเหนียว 20 ถุง แล้วก็ไก่ย่างอีก 2 ตัว แบบว่า 500 เป๊ะๆ ไม่ขาดไม่เกิน แล้วก็กินกัน แบบว่าตอนที่กำลังจะลงไปนั่งอ่ะ มือไปโดนแก้วน้ำเขียวตัวเองหก แบบว่าหกใส่กระโปรงด้วยอ่ะ แล้วก็โดนอีบิวด้วย สะใจหว่ะ แล้วก็จะกินต่อ แต่ว่าอีแบดมานั่งข้างๆ เลยลุกแม่งเลย เห็นหน้ามันก็กินไม่ลง บอกว่ากินส้มตำปลาร้าไม่เป็น คือบ้านเกิดมึงอยู่ขอนแก่นไม่ใช่เหรอ ไม่เชื่อหว่ะ พวกในห้องก็นินทามันอย่างเมามันส์ เหอะๆ รัก 4/3 ที่เป็นแบบนี้จัง แต่พอมีเรื่องงานอะไร ความเห็นแก่ตัวก็จะแสดงออกมาให้เห็น .... เฮ้อ~

ซื้อมือถือรุ่นไหนดี? อยากได้ VS7 แม่งใหญ่โคดพ่อ แต่ว่าน่ารักดีอ่ะ ก็เลยหันมาสนใจ MX7 แต่ว่าไปอ่านข้อมูลจากเว็บต่างประเทศ เพราะเว็บไทยห่วยแตก ไม่ยอมลงรายละเอียดให้ครบ มันขนาดเท่ากัน จะบ้าตาย ตอนนี้เล็งๆ โนเกียอยู่ แต่ความจำเครื่องน้อยมากเลยอ่ะ อยากได้ N70 แต่ว่าแพงไป แม่ไม่ซื้อให้แน่ๆ เลือกไม่ถูกหว่ะ คิดไม่ตก... เหอะๆ จะเครียดทำไมวะกะแค่มือถือแค่นี้เอง

ขอพิมพ์เตือนความจำก่อน 7 ม.ค. มีซูเปอร์สตาร์ (อยากดูมากๆๆ) 8 ม.ค. ข้าวห่อไข่ 21 ม.ค. มายมาดอนน่า

เราลืมนึกอะไรไปอย่างหว่ะ ห่วงแต่ว่าดรีมบอยจะไม่มีตังค์ซื้อของ วันนี้เห็นรูปแคปซีเอ็ม Pride ก็คิดว่ามันอะไรวะ ตอนนี้รู้แล้ว คอนเคาท์ดาวน์อ่ะ แล้วเอ่อพัดมี 36 แบบ มีช็อปปิ้งแบ็คด้วย แต่ว่าเราคงไม่ซื้อพัดหรอก (มั้ง) ไม่มีตังค์อ่ะ แต่ว่า..เอาไงดีวะ ยังไงก็ไม่หมดหรอก ถ้าหล่อค่อยตามเก็บก็ได้วะ เหอะๆ


あたしには、君に言う1つの言葉　”ごめんね～"
あたしは君が恋しいですね～ ペー姉

อยากอัพ อัพไรก็ได้ อัพเยอะ ระบายเยอะๆ
เพราะตอนนี้ในหัวมันมีแต่อะไรไม่รู้เต็มไปหมด
ตีกันให้วุ่นเลย....ถ้าได้นอนก็คงดี
มองไปข้างๆ ก็เตียงกูเอง พิมพ์เสร็จจะไปนอนละ

หนังสือ ちゃお เดือน 2 อ่ะ เมื่อวานหาไม่ได้
กูโรคจิตป่ะ ไม่เซฟบอร์ดไทย ไม่นิยมอ่ะ
เข้าเว็บจิน ยังไม่ลง สงสัยเค้ายังไม่เล่น
พอวันนี้เจอ กูเจอกี่เว็บเนี่ย เห็นจนเอียน
เฮ้อ..จนบัดนี้ยังไม่รู้ชื่อหนังสือเล่มนั้นเลยอ่ะ
แต่จินหล่อชิบๆ อ่ะ น่ารักโคด คนไรวะ
นิโคล่าออกวันนี้ด้วยหนิ บอร์ดไทยยังไม่ลงเลย
จินน่ารักมากๆ อ่ะ หล่อมากๆ แล้วอย่างนี้
จะไม่ให้ซื้อของดรีมบอยได้ไง? ต้องไปจองๆ

มะกี้ไปโหวตให้ทักกี้มาไทยแหละ เหอะๆ
ทำไงถึงจะตามเรนทันวะ?? อยากเจออ่ะ
พูดถึงกี้นึกได้เลย กี้ออกดีวีดีชื่อวีนัสอ่ะ
แล้วออกสแตรปด้วย อยากได้หว่ะ อยากเห็น

เออดูปฏิทินปีหน้า ตอนอายุ 17 วันเกิดจะตรงวัน
ปี 49 วันเกิดศานต์วันเสาร์ เปิ้ลพฤหัส ต๋อมอาทิตย์
ปี 50 อีฟอังคาร กูเสาร์ ปาล์มอังคาร
ไนซ์จันทร์ วรรณอาทิตย์ ตรงเป๊ะๆ เลยอ่ะ ＾＾
กูว่างจัดอ่ะ ไม่มีไรจะทำ

ทำไงดีอยากระบายความเครียดให้ใครซักคนรู้
แต่คนๆ นั้นไม่เหมือนเดิมแล้วแหละมั้ง
ดูจากสายตาที่มอง ทำไมต้องมองแบบนั้น
นี่เป็นเพื่อนกันอยู่หรือเปล่า?
ทำไมถึงทำหน้าเย็นชาได้ขนาดนั้น
อีกคนก็เหมือนกัน ทำไมเป็นแบบนี้กันหมด
เหมือนเสแสร้งใส่กันเลย เป็นอะไรกัน
อีกคนก็เริ่มหายไปอีกแล้ว อะไรกันเนี่ย
วันนี้ไม่เจอหน้าเลยซักนิด ไปไหนนะ?
คนๆ นั้นที่เคยคิดว่าไว้ใจได้ ที่เคยคิดว่าสนิท
แต่พอถูกหักหลัง มันก็ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว
ไม่มีวันที่จะเหมือนเดิมได้อีกแล้ว
ในเมื่อความเชื่อใจมันน้อยลงไปมาก
ตอนนี้สิ่งที่บอก สิ่งที่ระบายให้ฟังน่ะ
ก็แค่ความคิดภายนอก ส่วนที่อยู่ข้างในน่ะ
ไม่ต้องรับรู้มันหรอก รู้ไว้แค่นั้นก็พอแล้ว
จะสร้างกำแพงขึ้นมา อาจจะบางๆ
แต่ยังไงมันก็คือกำแพงที่ถูกสร้าง

ส่วนคนๆ นั้น เพื่อนที่รักมากที่สุดน่ะ
วันนี้รู้สึกเหงาบ้างมั้ย รู้สึกบ้างหรือเปล่า
ตอนที่ถูกทิ้ง ที่ยืนอยู่คนเดียว รู้สึกยังไง
ไม่ได้ตั้งใจ แค่เดินตามอีกคนไปเท่านั้น
ก็ไม่คิดว่าอีกคนจะเดินตามมา ไม่ได้คิด
อีกคนก็ดันไม่อยู่ ก็เลยนั่งคนเดียว
เป็นยังไงบ้าง โกรธหล่ะสิ เหงาใช่มั้ย
แต่คนๆ นี้ก็ทำอะไรไม่ได้ซักอย่างเลย
ได้แต่นั่งดู รู้มั้ย? ว่ามองผ่านกระจก
เห็นกระจกมั้ย มองผ่านเงานั้น มองอยู่นาน
มองจนเกือบไม่รู้สึกตัว จนกระทั่งอีกคนเดินมา
ถึงได้เลิกมอง เพราะมีสายตาของบางคนมองมา
สิ่งที่กำลังเป็นอยู่เรียกว่าอะไร
เราไม่ได้ทะเลาะนะ ไม่มีใครผิดทั้งนั้น
เป็นแค่ความเข้าใจผิด แต่ก็ทำให้เกิดเรื่องบ้าๆ
รู้มั้ยว่าวันนี้ไม่กล้ามองหน้า ไม่กล้าพูดด้วย
ขนาดนั่งอยู่ข้างกันยังไม่มีซักคำที่หลุดออกมา
ทำไมต้องเงียบกันทั้งสองฝ่ายหล่ะ
วันนี้พอสอบเสร็จแต่ละวิชา จงใจหลบสินะ
จะเอาของมาให้อีกคน ก็จงใจเดินอีกทาง
ทั้งที่ทางที่เรานั่งอยู่ใกล้กว่าแท้ๆ
แต่จงใจเดินอ้อม มัน..ขนาดนั้นเลยเหรอไง

เครียดขนาดนี้จะปรึกษาใครได้
ในเมื่อทุกคนที่เคยมีกลับหายไปกันหมด
ไปไหนกัน รู้บ้างมั้ยว่าเรากลัว เราเหงา
ตอนนี้ก็เหงา รอบตัวเงียบสงัด ไม่มีเสียงอะไร
นอกจากเสียงคีย์บอร์ดที่กำลังกดอยู่นี่
คนในบ้านไปไหนกันหมด ไม่มีแม้แต่เสียงทีวี
เสียงวิทยุก็ไม่มี เสียงหมายังไม่มีเลย..

ก็รู้ว่าเจ็บกันทั้งสองฝ่าย แต่ทำไมถึงไม่มีใคร
ที่ยอมลดทิฐิก่อนหล่ะ ไม่มีใครยอมเอ่ยปาก
พอพูดด้วย กลับถูกมองแบบนั้นกลับมา
..............เจ็บ.............. รู้มั้ย

คนๆ นี้ไม่กล้าพอจะอธิบายอะไรทั้งนั้น
ได้แต่นั่งรอว่าเมื่อไหร่อีกคนจะมาเล่นเนต
จะเข้าไปอ่านบล็อก จะเข้าใจถูกซักที..
รอ..รอ แล้วก็รออยู่อย่างนี้

น้ำตาที่มันเหือดแห้งไปนานกำลังจะกลับมา
น้ำตาที่ไม่ได้ไหลมานานกำลังจะไหลอีกครั้ง

เกือบลืมบอก ย่อหน้าข้างบนทั้งหมด
..........ไม่ใช่มึง...........ปาล์ม


แล้วตอนนี้เข้าใจหรือยัง...ว่าไม่ใช่มึง?

P.s.
+ รู้อะไรมั้ย? เลข 9 กับเลข 4 คือเลขร้ายของญี่ปุ่น
+ เมื่อไหร่จะพูดกันนะ?

กูจะอธิบายประโยคซับซ้อนของไดคราวก่อนให้ฟังนะ

**

ไม่ต้องมาบอกกูหรอกว่ามึงจะทำอย่างนี้

หมายความว่า

เปิ้ลไม่ต้องมาบอกกูหรอกว่ามึงจะไม่ยุ่งกับอีฟ
ในเมื่อมึงก็ทำไม่ได้อยู่ดี งั้นไม่ต้องพูดเลยดีกว่า

มาบอกว่ากูจะไม่อย่างนู้นอย่างนี้

หมายความว่า

เปิ้ลมาบอกว่ากูไม่ยุ่งกับอีฟ ไม่สนใจอีฟ

เอาเข้าจริงก็ไม่เห็นเคยทำได้แม้แต่ครั้งเดียว
กูเห็นนะ พออีฟมาพูดด้วย
เปิ้ลก็ดีใจจะตายห่า คุยกันไม่หยุด

แต่พอแป๊บๆ ก็มาพูดประโยคเดิมๆ อีก

**


เข้าใจรึยัง?



แต่ที่แน่ๆ กูยังงงกับมึง


กูขึ้นแค่มึงฟังกูระบายบ่อยเรื่องคนๆ นั้น
แค่นี้ ที่เหลือไม่เกี่ยวกับมึงเลยซักนิด



อะไรของมึง.....


กูงง


มาพูดออกแนวด่ากูอีกนะ งงมากนะเนี่ย
ไดหน้านี้กูหมายถึงเปิ้ลๆๆๆๆ มึงเข้าใจมั้ย
กูไม่ได้หมายถึงมึง ไม่เกี่ยวกับมึงแม้แต่น้อย


ส่วนเรื่องของขวัญ...กูก็แอบหวังแบบนั้นอยู่
เพราะกูเกิดใกล้อีฟ ของขวัญเหมือนกันทุกปี
เออ..งงหว่ะว่าจะพูดอะไร


แต่ตอนนี้ขอกูไม่อ่านหนังสือก่อนได้มั้ย







เรื่องบางเรื่องที่มึงบอกว่าไม่อยากให้คนอื่นรู้
เรื่องย้ายโรงเรียนอ่ะ กูคิดว่าไนซ์รู้
มึงปรึกษาไนซ์ กูเลยปรึกษาศานต์
ไม่คิดว่ามันจะบอกคนอื่น
เพราะกูก็ไม่รู้ว่ามึงไม่อยากให้ใครรู้
กูผิดงั้นสิ? แค่ "ไม่รู้" เนี่ย
ตอนนั้นก็ทะเลาะกันอยู่ ให้กูโทรไปถามเหรอ
"ปาล์มเรื่องนี้กูพูดกับศานต์ได้มั้ย?"
แบบนี้เหรอ.. ใครทำได้วะ


รู้มั้ยกูอาจจะปิดบล็อกเร็วๆ นี้ก็ได้นะ..
ถ้ามีแล้วเกิดเรื่องแบบนี้ ไม่ต้องมีดีกว่ามั้ย

ไดก็ด้วย กูไม่ปิดเพราะอะไร เพราะใคร
ถ้าไม่ใช่เพราะมึง....




สิ่งที่สอนกูทุกครั้งเวลาทะเลาะกันคือ

"เชื่อใจ"

ที่ผ่านมากูเชื่อใจมึงมาตลอด
กูยอมรับกับการที่มึงไม่บอกกูบางเรื่อง
แต่กูบอกมึงทุกเรื่อง แม้แต่เรื่องพี่อ....
แล้วตอนนี้คืออะไร กูไม่เชื่อใจมึงตอนไหน
มึงต่างหาก...เชื่อใจกูหรือเปล่า?